اثر فوری مراقبه گروهی بر حالات خلق و غلظت ایمنوگلوبین بزاقی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر فوری مراقبه گروهی بر غلظت ایمونوگلوبولین بزاقی و حالت های خلق افراد بود. جامعه این پژوهش، یوگا آموزان بودند که بطور تصادفی خوشه ای در دو گروه 15 نفره مراقبه و کنترل قرار گرفتند. در این مطالعه آزمایشی، هر دو گروه در سخنرانی 45 دقیقه ای در خصوص مراقبه شرکت کرده و آنگاه گروه آزمایشی، بصورت گروهی20 دقیقه مراقبه نمودند. بمنظور بررسی عامل ایمنوگلوبین بزاقی که یکی از عوامل سیستم ایمنی است، بزاق افراد دو گروه قبل و بعد از سخنرانی، پس از مراقبه و جهت تعقیب، 1 ساعت پس از مراقبه (و معادل آن در گروه کنترل) جمع-آوری شد و بمنظور بررسی حالات خلق آزمودنیها، در هر مرحله پرسشنامه خلق پاناس (1988) توسط افراد تکمیل گردید. نمونه های بزاقی با روش الایزا و داده های حاصل بکمک تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر بررسی شدند. داده های پرسش نامه خلق، بعلت رتبه ای بودن توسط آزمون فریدمن آنالیز شدند. نتایج نشان دادند غلظت siga در گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل بطور معناداری تفاوت داشت (p<0.05). مقایسه حالات خلق در گروه آزمایشی نیز نشان داد که مراقبه بر 8 خلق از 20 خلق پرسشنامه پاناس (پنج عاطفه منفیِ زودرنجی- عصبانیت، تردید - نگرانی، درماندگی، اضطراب و دلواپسی – نگرانی و سه عاطفه مثبتِ فعال بودن، احساس قدرت و اشتیاق) تأثیر معناداری داشته است (p<0.05). نتیجه کلی این مطالعه نشان داد که انجام یک جلسه مراقبه گروهی تغییراتی در سیستم ایمنی ایجاد نموده و به بهبود حالات خلقی افراد کمک می کند.